Druk vanuit niet gesaneerde lozingen huishoudens
Met een zuiveringsgraad (% inwoners aangesloten op een zuiveringssysteem) van 88 % en een rioleringsgraad van 88,5 % scoort het Maasbekken één van de hoogste in vergelijking met de andere bekkens. De zuiveringsgraad in Vlaanderen is 83%.
De hoge zuiveringsgraad in het Maasbekken is historisch gegroeid doordat men in Limburg heel vroeg is begonnen met het aanleggen van riolering. Het Limburgse afstroomgebieden in het Maasbekken hebben een zuiveringsgraad boven de 90%. Toch zijn er nog een aantal knelpunten. In Voeren bedraagt de zuiveringsgraad begin 2020 slechts 17%. In het Antwerpse deel van het Maasbekken is ook nog werk aan de winkel met een huidige riolerings- en zuiveringsgraad tussen de 70 en 80% (zie collectief te optimaliseren buitengebied op het zoneringsplan).
In het Maasbekken zal ongeveer 2,7% van de inwoners niet aangesloten worden op de centrale rioleringsinfrastructuur. Dat afvalwater moet via een IBA (individuele behandelingsinstallatie afvalwater) gezuiverd worden. Slechts 15% van de IBA’s is reeds geplaatst (kanttekening hierbij is dat vaak weekendverblijven aangeduid zijn voor een IBA). Gezien deze disperse lozingen zich vaak in de kleinere waterlopen situeren, kan de lokale impact van die huishoudelijke lozingen wel belangrijk zijn. Volgens het zoneringsplan zijn er veel IBA's te plaatsen in onder meer Wuustwezel en Brecht aan de Weerijs, in Essen aan zijlopen van de kleine Aa en in de bovenloop van de Dommel in Peer en Hechtel-Eksel (zie individueel te optimaliseren buitengebied op het zoneringsplan)