Landbouw
Binnen het bekken van de Brugse Polders zijn landbouwactiviteiten uitgesproken aanwezig, vooral in de poldergebieden.
De totale oppervlakte in gebruik voor land- en tuinbouwdoeleinden bedraagt 616 km² (59% van de bekkenoppervlakte). Hiermee situeert het bekken van de Brugse Polders zich iets boven het gemiddelde van de andere bekkens (49%). Grasland en maïs zijn de meest voorkomende teelten binnen het bekken (72% van het totaal landbouwareaal). De lager gelegen poldergronden bestaan vooral uit graslanden.
De vollegrondsgroente-teelt (3%) is geconcentreerd in het zuiden van het bekken (gemeenten Oostkamp, Torhout, Lichtervelde, Ardooie, Pittem, Wingene en Tielt) en gerelateerd is aan de diepvriesgroenten verwerkende industrie.
Het bekken van de Brugse Polders zit wat in de middenmoot wat het aantal Btw-plichtige ondernemingen actief in de landbouw betreft. Het gaat meestal om bedrijven met graasdieren of akker- en tuinbouwbedrijven . In vergelijking met het naburige IJzerbekken ligt het aantal bedrijven met intensieve veehouderij en gemende bedrijven beduidend lager.
Op basis van gemeentestatistieken Mestbank van 2016 telt het bekken 236.000 grootvee-eenheden (GVE). Een pak lager dan het naburige IJzerbekken maar vergelijkbaar met het Leiebekken. De deelsector runderen (46% van het totaal aantal GVE) is het grootst, op de voet gevolgd door de sector varkens (43%). (Recente gegevens kan u hier raadplegen).
De sector landbouw draagt in grote mate bij aan de hoge belasting met nutriënten (stikstof en fosfor) en pesticiden van de waterlopen. Enerzijds door diffuse afspoeling en (historische) uitloging van landbouwpercelen. Door erosie komen samen met de vruchtbare grond ook nutriënten en pesticiden in onder meer in de bovenlopen van de Rivierbeek-Hertsbergebeek (zie ook hoofdstuk sedimenttoevoer). Anderzijds veroorzaken ook puntlozingen van mest- en erfsappen en pesticiden een verontreiniging.
In de valleigebieden van de Rivierbeek en op andere laaggelegen gronden in de polders (vb. Assebroekse meersen) komen vooral weilanden voor. Dit zijn ook vaak de gebieden die jaarlijks in de winter overstromen.
Het specifieke waterlopenstelsel van de polders is voor de landbouw van primordiaal belang voor de akkerteelten en veehouderij. Er is in West-Vlaanderen een sterke concentratie van waterbehoeftige aardappel- en groenteteelt. In lange droge perioden is de vraag naar water echter groter dan het aanbod. Te lage waterpeilen of slechte waterkwaliteit (vb. aanwezigheid van blauwalgen, te hoog zoutgehalte) leiden tot het opleggen van ingrijpende maatregelen zoals het instellen van captatieverboden.
Informatie over de invloed van de sector op het water (en omgekeerd) vindt u in het hoofdstuk drukken.