Cultureel erfgoed

In heel wat beschermde landschappen is het watersysteem uitgesproken aanwezig: in de valleigebieden en brongebieden en het krekengebied. In deze gebieden gelden voor het watersysteem beschermende maatregelen inzake reliëf, waterhuishouding en hydrografie.

Beschermde landschappen gekenmerkt door een specifieke hydrografie zijn aanwezig in de meersen te Daknam en Sinaai langsheen de Moervaart, langsheen de kreken te Sint-Laureins, Wachtebeke en Moerbeke, en ter hoogte van het valleigebied en de vochtige bossen langsheen de Poekebeek en de bovenloop van de Wantebeek en de verschillende plassen in het bekken van de Gentse Kanalen waarvan de Bourgoyen de bekendste is.

Naast deze landschappen met een bijzondere beschermingsstatus zijn er op heel wat locaties landschappen met een uitgesproken aanwezigheid van water. Zo heeft de mens, door talrijke inpolderingen in het noorden van het bekken, grond aan de invloed van de zee onttrokken en vruchtbare landbouwgrond gewonnen. De vele kreken en dijkrestanten in de regio zijn stille getuigen hiervan. Ook in de Moervaartdepressie bv. en de vallei van de Oude Kale wordt de invloed van de mens op het watersysteem weerspiegeld in het landschap en de rijke bodemkundige ondergrond.

Daarnaast zijn er ook heel wat gebouwen en harde infrastructuur die tot het cultureel erfgoed behoren. De oude Gentse haven langs de Graslei in de Gentse binnenstad en de Lieve, de eerste kunstmatige waterweg die Gent met de zee verbond, zijn hiervan slechts enkele voorbeelden.