Sedimenttoevoer

De aanvoer van sediment naar de waterlopen veroorzaakt een aanzienlijke en versnelde sedimenttoename in de waterlopen. De sedimenttoevoer vormt een probleem voor de afvoercapaciteit, de (ecologische) (water)kwaliteit en de scheepvaart. Het aangevoerde sediment vormt vooral een probleem voor de waterkwaliteit doordat het het water troebeler maakt en doordat er vaak veel nutriënten en polluenten (pesticiden, zware metalen, PAK’s) aan gebonden zijn, die zo in de waterloop terechtkomen. Deze zwevende stof deeltjes stapelen zich ook op in de waterbodem, waardoor deze vaker moet geruimd worden en/of vervuild raakt.

Bodemerosie

De sedimenttoevoer naar de waterloop wordt in het Netebekken vooral veroorzaakt door bodemerosie. In 2018 erodeerde zo 46.343 ton bodemmateriaal, waarvan 17.788 ton terecht kwam in de waterlopen en grachten, en 446 ton in de riolering.

In vergelijking met de andere bekkens is het Netebekken nochtans een gebied waar zeer weinig bodemerosie voorkomt. De reden hiervoor is dat het bekken weinig hoogteverschillen kent, en het aandeel van bodems die gevoelig zijn voor erosie (klei, leem) heel beperkt is. Enkel een aantal zuidwestelijk gelegen delen van het bekken zijn iets gevoeliger voor bodemerosie. De totale actuele sedimentaanvoer naar de waterlopen ten gevolge van bodemerosie wordt in het Netebekken op minder dan 2% (2.130 ton/jaar) van het totaal voor Vlaanderen geschat. De meest zuidwestelijk gelegen zones van het bekken zijn hierbij samen goed voor meer dan een derde van de totale sedimenttoevoer in het Netebekken.

Lozingen

Ook huishoudelijke (overstorten, effluent RWZI, niet aangesloten huizen) en industriële lozingen kunnen grote hoeveelheden zwevende stof bevatten. In het Netebekken zijn een aantal historische industriële lozingen ook een gekend probleem van waterbodemverontreiniging (Grote Laak, Bosbeek-Diepteloop, Molse Nete,…).