fysico-chemie

Voorlopig behaalt geen enkel waterlichaam in het bekken de goede fysisch-chemische toestand. Zowel voor de Vlaamse als voor de lokale oppervlaktewaterlichamen is fosfor de belangrijkste fysico-chemische probleemparameter. Slechts één van de Vlaamse waterlichamen en geen enkel lokaal waterlichaam voldoet voor fosfor. Ook stikstof is voor veel Vlaamse waterlichamen in het bekken een knelpunt, met slechts 4 waterlichamen die hiervoor de goede toestand behalen. Bij de lokale waterlichamen is geleidbaarheid eerder een probleem, met ook hier slechts 4 waterlichamen die goed scoren.

Vlaamse waterlichamen

Bijna de helft van de Vlaamse waterlichamen scoort momenteel nog ontoereikend.  Omwille van het 'one out all out'-principe is dat vaak slechts aan één bepaalde parameter (meestal fosfor of stikstof) te wijten, en scoren de andere parameters wel beter.

Lokale waterlichamen

De lokale oppervlaktewaterlichamen variëren wat meer per parameter dan de Vlaamse oppervlaktewaterlichamen. Voor stikstof en elektrische geleidbaarheid scoren de meeste waterlopen matig tot goed. pH is bijna nergens een knelpunt. Opmerkelijk is wel dat voor meer dan een derde van de waterlopen opgeloste zuurstof nog een probleem is. Voor een (beperkt) aantal waterlopen zou dit te wijten kunnen zijn aan lage debieten of zelfs droogstand. Ook fosfor is voor 6 van de 22 waterlopen de aanleiding voor een slechte score. Geen enkel lokaal waterlichaam scoort goed voor fysico-chemie. De betere lokale waterlichamen in het bekken (matig) zijn de zijlopen van de Vrouwvliet (die biologisch slechter scoorden), de Weesbeek en de Molenbeek-Lakebeek.

Per waterlichaam kan de beoordeling voor de verschillende parameters geraadpleegd worden in de waterlichaamfiches.