Cultureel erfgoed

In heel wat beschermde landschappen is het watersysteem uitgesproken aanwezig, denken we maar aan valleigebieden, watermolens en vijvercomplexen. Met betrekking tot het watersysteem gelden in deze gebieden beschermende (verbods-)maatregelen inzake reliëf, waterhuishouding en hydrografie.

Het Denderbekken telt een 30-tal watermolens, getuige daarvan ook de vele "Molenbeken" die het bekken rijk is. Deze molens zijn vaak, al dan niet samen met het omgevende landschap of een dorpsgezicht, wettelijk beschermd. Voorbeelden hiervan zijn de Bellemolen op de Bellebeek, de Klapscheutmolen op de Keurebeek, de Driscaertmolen op de  Mark, de Ratmolen of ‘Waterrad’, de  Gotegemmolen en de Watermolen ‘Ter Broeck’ op de Ter Erpenbeek, de Fonteintjesmolen en de  Schoreelsmolen op de Wolfputbeek. Het verval ter hoogte van bestaande of voormalige watermolens schommelt van enkele tientallen centimeters tot enkele meters  en vormt vaak een vismigratieknelpunt. De waterbeheerders nemen de nodige maatregelen om deze knelpunten vispasseerbaar te maken. Tegelijkertijd wordt er rekening gehouden met de stuwrechten van de molenaars en de beschermingsstatus van het cultureel erfgoed.

Op  het Vlaamse deel van de Dender bevinden zich 7 stuwen die dateren uit de jaren 1860, waarvan het merendeel tot op de dag van vandaag  nog werkt. Deze bouwwerken zijn allemaal beschermd, maar worden momenteel vernieuwd, om het risico op kritieke overstromingen in te perken.