visie
De Dijle (speerpuntgebied type 2) staat opwaarts Leuven nog in nauw contact met haar natuurlijke overstromingsvlakte, die een belangrijke rol speelt in het vrijwaren van de stad Leuven van overstromingen. Het optimaliseren van de natuurlijke waterberging door zoveel mogelijk spreiding over de hele vallei, is hier één van de belangrijkste doelstellingen. Een natuurlijk rivierbeheer, wat eigenlijk neerkomt op een nulbeheer, heeft er ter hoogte van de Doode Bemde al voor gezorgd dat de komgronden daar optimaal aangesproken worden tijdens hoogwater. Een verdere verruwing door nulbeheer in de volledige vallei en een behoud of indien nodig verbetering van de structuurkwaliteit stroomop- en -afwaarts van deze zone moet er toe leiden dat ook de rest van de natuurlijke overstromingsvlakte in de vallei zoveel mogelijk voor waterberging gebruikt wordt. Ook de afgebakende oeverzone langs de Dijle speelt hierbij een belangrijke rol. Door een verbeterde sturing van het gecontroleerde overstromingsgebied van Egenhoven en het optimaliseren van de doorstroom door Leuven werd de bescherming van Leuven tijdens de vorige planperiode verder verhoogd.
Eén van de belangrijkste voorwaarden voor de duurzaamheid van dit systeem is natuurlijk een goede waterkwaliteit. In de Dijle- en Laanvallei bevinden zich immers belangrijke natuurgebieden, die onder andere als Habitatrichtlijngebied beschermd zijn. Het frequent overstromen met vervuild water en het langdurig onder water staan zouden hierop belangrijke significante effecten kunnen hebben. Tot op heden is de waterkwaliteit nog steeds ontoereikend, voornamelijk door een te hoog nutriëntengehalte (De beoordeling en drukanalyse voor de Dijle zijn hier terug te vinden). Net als bij de Laan zijn een verdere uitbouw van de saneringsinfrastructuur, een beperking van de instroom van nutriënten vanuit de landbouw en het uitvoeren van erosiebestrijdingsmaatregelen voor dit gebied belangrijke aandachtspunten.
Een belangrijk knelpunt naar saneringsinfrastructuur toe is de riolering gekoppeld aan de heraanleg van de N253. Daarnaast komen er nog enkele kleinere niet-gesaneerde clusters verspreid over het gebied voor.
De Dijle opwaarts Leuven is één van de weinige grotere rivieren in het bekken die hun volledig natuurlijke karakter hebben kunnen behouden. De vrij meanderende Dijle heeft dan ook, net als de Laan, een goede structuurkwaliteit. Een belangrijke reden is dat de Dijle vooral door grasland en natuurgebied stroomt. Grote delen van de Dijlevallei zijn beschermd op Europees niveau. Vanuit natuur worden hier dan ook een aantal doelen opgelegd om deze natuurwaarde te behouden of versterken. Belangrijk hierbij is het tegengaan van de verdroging in de vallei. Door het herstellen van de kweldruk en de natuurlijke waterhuishouding, wordt de klimaatrobustheid van de Dijlevallei vergroot, en wordt het natuurlijke ecosysteem hersteld. Dit gebeurt binnen het lopende Natuurinrichtingsproject.
Een mogelijke bedreiging zijn de invasieve exoten, zoals Japanse duizendknoop en Reuzenbalsemien, die op sommige plaatsen langs de Dijle een bedreiging kunnen vormen voor de inheemse vegetatie.
Op de hoger gelegen gebieden wordt wel aan landbouw gedaan. Deze percelen zijn vaak erosiegevoelig, en het sediment dat van hieruit in de Dijle terechtkomt, vormt een bron van nutriënten en pesticiden. Erosiebestrijding is dan ook belangrijk in dit gebied, een reden waarom het ook in het Europese Life IP project Belini is opgenomen als focusgebied voor erosiebestrijding.
De Dijle ontspringt in Wallonië en een belangrijk deel van haar afstroomgebied bevindt zich daar. In het Waalse deel is de bevolkingsdichtheid vrij hoog, met onder andere ook de stad Waver, waardoor hier de druk vanuit huishoudens groter is. Zonder regelmatig overleg en afstemming met de Waalse collega’s is het behalen van de goede toestand in Vlaanderen dan ook niet mogelijk.
Raadpleeg de gegevens over druk & impact, milieudoelstellingen, reductiedoelen & afwijkingen en beoordeling in de waterlichaamfiches VL05_77 - DIJLE I, VL09_78 - DIJLE II.